Estos son algunos de los mejores refranes populares de Lugo.
- A boa esencia ven enfrascos pequenos.
- A curuxa de madrugada, vento ou xeada.
- A curuxa no ameixón, mortandá ou tempo bon.
- Aire de Lugo, bágoas a xerras.
- Aire sarriao, ou moita chuvia ou nin un grao.
- A mentira e o señor cuanto máis grande mellor.
- Amiguiños, sí, pero a vaquiña polo que vale.
- A porta do rezador non poñas o trigo ó sol, e do que non reza nada nin trigo nin cebada.
- As xeadas de xaneiro comen máis que Madrid e Toledo.
- A todo porco lle chega o seu san Martiño.
- Auga detida mala bebida.
- A vida dun can é tres anos cuzo, tres anos can e tres anos melandrán.
- Bestas en pelo, hai en Monterroso.
- Cambiarás de muiñeiro, pero de ladrón non.
- Cando a semana está de polos non sirve lava-la camisa.
- Cando corre o nublao para o Cebreiro, colle a capa e o sombreiro; corre o nublao para o mar, colle o malle e vai mallar.
- Cando fores a Torbeo, lleva o pan n-oseo.
- Cando o Farelo pon a monteira, chove anque o ceo non queira.
- Condo chove y neva, ou fay carapella, probe de veya que tá na portella, con sete neníos y una sola mantella.
- Condo Mondigo pon el capelo, todas as veyas temblan de medo.
- Corren as nubes para Lugo, auga no puño.
- Custureira sen dedal cose pouco e faio mal.
- Deixa aquí e atende alí que como é tolo igualo corta todo.
- Deixas as moscas que che coman o cu por non dar ó rabo.
- Díxolle a cerna ó crabo: cuando te vaias as deixa-lo rabo
- Encarnao pa Burón, sol a trompón; por la tarde sí, de mañana non.
- Encarnao pa Lugo, sol seguro; encarnao pa Valencia, agua en sentencia.
- En maio aínda a vella queima o tallo.
- En noviembre cume o vende e que non sea tanto o vender que non deixes de comer.
- En Taboada, mucha moza y mal guardada.
- Entr’a lúa con tronada, trinta días d’auga.
- Fai o que lle vexas facer ó vicín menos sega-lo pan verde.
- Febreiriño corto cos seus vinteoito, o que ben contou vintenove lle atopou, se durara outros catro non quedaba can nin gato.
- Hasta el cuarenta de mayo no te quites el sayo, y si eres de Lugo, hasta el treinta de julio.
- Hombre de Lugo, mujer de Betanzos y can de Villalba, para molerlos.
- Home de moitos oficios burro en tódo los os sitios.
- La limpia de Ribas, que lavaba al asno las patas.
- Lugo ten color d’aceiro; Pontevedra, de coral; Ourense de limoeiro, y a Coruña de cristal.
Más refranes populares de Lugo
- Máis vale un tigo na terra que unha fanega no ceo.
- Moitas veces vai o xarro á fonte e dunha vez rompe.
- Moito me tirou da lingua, pero non pudo saber o que eu tiña no papo.
- Mondigo acapelado, nordeste ó rabo.
- Na semana de ramos lava os teus panos, que na da pasión ou os lavarás ou non.
- Navidá e xaneiro, inverno inteiro.
- Nin caza a beira do río nin viña ó pé do camiño.
- Non che mando levantarte pro a roupa téla aí.
- Non dure máis a mala veciña ca neve marceliña.
- Non hai pouco que non chegue nin moito que non se acabe.
- Non ves tres curas encima dun montón de cal.
- Nuestra Señora de Barca, que nos dea o vento en popa, que somos os de Celeiró e tenemos a vela rota.
- Nunca vén o tempo firme hasta que pasa o santo do gorro ferido.
- O cura de Paradela, ten una besta rabela; todo-los qu’aquí non canten levan o camiño d’ela.
- O cura de San Román, non ten camisa lavada. ¡Oh, señor cura de Cerbo, veintecinco n-a colada!
- O cura de Valcarria, ten doce nenas, faladas; tres Marías, tres Antonas, tres Anas e tres Xulianas.
- O logariño d’Esqueira, pequeniño e ben visoso; o que nel tomar amores pódese chamar dichoso.
- O primeiro ano bico con bico, o segundo cu con cu, e o terceiro ¿que trouxeche tu?
- O que cedo adenta, cedo aparenta.
- O que fai un cesto fai un cento dándolle bringas e tempo.
- O que foi a Castilla perdou a silla e o que foi e volveu non a perdeu.
- O que non se vai en lágrimas vaise en suspiros.
- O que non ten fortuna párelle a porca no maio e a muller na seitura.
- O que pra pobre tá apuntado tanto lle ten traballar como estar deitado.
- O vello por non poder e o novo por non saber as ocasiós deixan perder.
- Os fillos da miña filla meus netiños son e os fillos do meu fillo ou serán ou non.
- Os que dormen no mesmo colchón vólvense da mesma condición.
- Para entierros, Lugo.
- Pitas xuntas, señal de tempo trocado.
- Plomo, nivel e cuerda e o demais mándalo á merda.
- Por onde se vaia a ola que se vaia a tapadeira.
- Pra cagar con esmero e non ensuciar o retrete, hai que poñer o ojete enfrente do agujeiro.
- Por santa Lucía merma a noite e medra o día.
- Rubián de Lugo, sol seguro; rubián de Navia, vento y agua.
- Sae máis caro a salsa có peixe.
- Sempre a un lle cadróu bailar oa máis fea e pagar a música e a peza máis larga e onde o vexan todos.
- Sempre o forno lle chamou ó mulín queimado sendo el o máis abrasado.
- Se o traballo é salú que traballen os enfermos.
- Setembro, ou levar as pontes ou secar as fontes.
- Si vén o aire de Portomarín, auga na cara.
- Sol do color do luar, ou chover ou nevar.
- Tanto ten Xan coma Perillán.
- Todos somos galegos menos o capitán que é de Muros.
- Tú pensas que o pínfano é gaita pro eche un ferrón que toca.
- Vai a nebra para o Cebreiro, colle a capa e o sombreiro; van as nebras para o Carballal, colle o mallo e vai mallar.
- Villalba, corral de vacas, Vilanova de cabritos; Mondoñedo de embusteros ¡qué tres pueblos tan bonitos!
- Viva Lugo, porque tiene una muralla famosa, un consistorio bonito y una catedral preciosa.
- Xaneiro xiadeiro, marzo espigardo, abril chuviñoso, un maio pardo i un san Juan claro, vale máis este ano que as mulas i o carro.
- Xente nova e leña verde todo é fume.
